حقیقت ششم: در آمریکا نیازی به متخصصان دندانپزشکی نیست که بیماران را تحت درمان ایمپلنت دندان قرار دهند.
وقتی تعداد زيادی از دندان ها از دست رفته باشد راه حل مرسوم و معمول قدیمی استفاده از پلاک متحرک پارسيل است که دارای معايبی چون سنگينی، فشار گيره ها به دندان های پايه، لق شدن دندان های مجاور و مستعد شدن دندان ها برای پوسيدگی می‌باشد.
طراحی پروتز و ساخت آن خیلی می تواند در عمر و دوام کاشت دندان تاثیر داشته باشد. اگر پروتز ایمپلنت به صورت اصولی طراحی نشود و از مواد خوب و تکنیک های صحیح برای ساخت آن استفاده نشود می تواند باعث تحلیل استخوان و از بین رفتن ایمپلنت دندان شود و در نتیجه طول عمر آن کوتاه تر شود.
دندانپزشک ماهر با انجام جراحی پیوند لثه و استخوان و تهیه یک طرح درمانی دقیق احتمال غیرطبیعی بودن نتیجه را از بین می‌برد یا به حداقل می‌رساند. دندان کاشته شده حس بسیار کمی دارد، بنابراین مصنوعی بودن آن را تا حدودی متوجه می‌شوید. با این حال تردیدی نیست که ایمپلنت بسیار بیشتر از جایگزین‌هایی مانند دندان مصنوعی یا بریجها به دندان طبیعی شباهت دارد.
بسیاری از مردم نگران هستند که روش ایمپلنت دندانی درد داشته باشد، اما با بی حسی مدرن، در طول درمان هیچ ناراحتی وجود ندارد. و با روش ایمپلنت دیجیتال ما می توانیم حتی بیشتر ناراحتی را کاهش دهیم.
شاید به مقدار زیاد در گذشته و حال شنیده و خوانده باشید که فردی که سیگار می کشد نمی تواند از درمان ایمپلنت استفاده کند . این عقیده در قدیم وجود داشت و مقالاتی هم که در این باب نوشته شده اند بر اساس دانش گذشته است.
شرایط خاصی وجود دارد که بازسازی کامل دندان با ایمپلنت به شدت منع می شود ، در برخی شرایط ، درمان ایمپلنت دندان برای کل دهان با برخی اقدامات احتیاطی انجام می شود.
پری ایمپلنتیت یا عفونت یکی از دلایل اصلی شکست در کاشت ایمپلنتهای دندانی است. عفونت ممکن است ناشی از عمل جراحی کاشت ایمپلنتهای دندانی باشد click here یا پس از انجام کاشت دندان و به دلیل ورود باکتری به دهان ایجاد شود.
اما ممکن است برخی از افراد برای انجام عمل ایمپلنت دندان خود نیاز به جراحی های بیشتری داشته باشند. اگر به بیماری لثه پیشرفته مبتلا هستید ، ممکن است متخصص ایمپلنت دندان ناگزیر باشد عمل جراحی جداگانه ای برای رفع بیماری لثه انجام دهد که شامل کشیدن دندانهای در معرض خطر است. یک ایمپلنت دندان جایگزین چند دندان می تواند شود؟
منتها در این اشخاص در صد موفقیت از نود و شش درصد به نود یا هشتاد و پنج در صد کاهش پیدا می کند.
این وضعیت نادر است ، اما در صورت بروز آن، معمولاً خارج کردن ایمپلنت دندان تا زمانی که ناحیه بهبود یابد ، لازم است.
هیچ ایمپلنتی نمی تواند حفره ایجاد کند یا پوسیده شود. با این حال ، این بدان معنا نیست که بیماران کاشت دندان مجوز مراقبت نکردن از ایمپلنتهای دندان را دارند.
اگر ایمپلنت پس از دوره بهبودی، شل شود ممکن است در خطر از بین رفتن قرار گیرد. ایمپلنتهای دندانی ممکن است قبل از این که آماده باشند تحت فشار و کار جویدن در دهان جایگذاری شوند.
برای ساخت پروتز ایمپلنت دو گروه روی پروتز ایمپلنت کار می کنند: